Wróć do listy artykułówWIELKI TARNÓW - Infrastruktura i transport
To kolejna już odsłona mojej wizji Tarnowa na lata 2010-2014, w obszarze pod nazwą „Infrastruktura i transport” – odsłona która dotyka spraw ważnych dla przyszłości Tarnowa. Przyszłości obliczanej jednak nie na cztery najbliższe lata, nie na jedną kadencję – lecz są to pomysły, które będą decydowały o kształcie, charakterze i funkcjonalności naszego miasta przez kilkadziesiąt najbliższych lat.
1. INFRASTRUKTURA DROGOWA – DECENTRALIZACJA KOMPETENCJI
W tym miejscu wracam do zasygnalizowanego przeze mnie już pomysłu – zwiększania kompetencji Radom Osiedli. Może się to jednak odbyć tylko wtedy, gdy Rady te będą miały możliwość podejmowania decyzji – a co za tym idzie odpowiedni budżet! Dlatego proponuję podział środków przeznaczonych co roku na inwestycje drogowe w następujący sposób:
- inwestycje „twarde” – czyli remonty głównych ciągów komunikacyjnych, skrzyżowań, budowa rond czy dużych parkingów (parkingu podziemnego/wielopoziomowego) wreszcie prawdziwych ścieżek rowerowych. Zadania te pozostałyby w gestii TZDM i planowania w Urzędzie Miasta Tarnowa.
- inwestycje „miękkie” – czyli remonty dróg osiedlowych, ciągów komunikacyjnych o znaczeniu mniej strategicznym, parkingów osiedlowych i chodników zostałyby przekazane – Radom Osiedli, które najlepiej wiedzą, które drogi i w jakiej kolejności należy modernizować czy przebudować.
- rezerwa na „zgłoszenia” – stworzenie specjalnej rezerwy na zadania pilne, które pojawią się w trakcie roku i są istotne z punktu widzenia danego osiedla – a które w planie Rady Osiedla nie zostały ujęte na dany rok.
Proponuję aby podział środków na zadania „twarde” i „miękkie” był w miarę potrzeb równomierny, tak by inwestycje drogowe miały miejsce nie tylko na głównych ulicach, ale także na osiedlach. Algorytm podziału środków dla Rad Osiedli powinien obejmować takie wskaźniki jak:
- liczba mieszkańców - powierzchnia osiedla - gęstość sieci drogowej
Wyeliminuje to przypadki w których w danym roku w osiedlu nie ma zaplanowanych żadnych inwestycji drogowych (patrz. Osiedle Krzyż w 2010 roku)
- weekendowe remonty dróg – czyli w miarę możliwości prace drogowe realizowane w systemie weekendowym, początek w piątek o godz. 18.00, zakończenie przed godziną 6.00 w poniedziałek rano. Tak by maksymalnie zmniejszyć uciążliwość prowadzonych prac.
- mniej dróg, ale drogi dobrej jakości – czyli odstąpienie li tylko od kryterium ceny w przetargach na inwestycje drogowe i postawienie przede wszystkim na jakość! Przebudowa dróg, a nie tylko ich remonty! Antyprzykładem jest tutaj ul. Krakowska – której remonty były realizowane odcinkowo bez całościowego planu przebudowy głównego ciągu komunikacyjnego i bez uwzględnienia infrastruktury towarzyszącej – jak chociażby ścieżek rowerowych.
- wyprowadzenie ruchu samochodów poza centrum miasta – czyli przebudowa tzw. północnej obwodnicy miasta Tarnowa – ciągu Czysta – Wyszyńskiego – Elektryczna – Spokojna – Błonie do parametrów drogi dwupasmowej. Rozbudowa ronda Fieldorfa-Nila i odejście od pomysłu przebudowy ul. Słowackiego i Nowy Świat na terenach Pałacu Młodzieży i skateparku.
2. PRIORYTET DLA KOMUNIKACJI MIEJSKIEJ: Dostępność, Punktualność, Komfort!
W tym miejscu chciałbym zaproponować okolicznym gminom w ramach Aglomeracji Tarnowskiej - Komunalny Związek Komunikacyjny – tak by poprawić dostępność Tarnowa dla mieszkańców okolicznych gmin. Ponadto chcę dać priorytet komunikacji miejskiej – która na całym świecie stanowi istotny element infrastruktury komunikacyjnej. Wśród pomysłów w tym obszarze znajdują się:
- Elektroniczny system informacji na przystankach – możliwość sprawdzania rozkładu jazdy, zakup biletu przez sms oraz pojawienie się w Tarnowie automatów biletowych – początkowo w pobliżu najbardziej obleganych przystanków, docelowo również w autobusach.
- ograniczenie powierzchni reklamowej na autobusach – tak by reklamy te nie przesłaniały widoku pasażerom, a także pojawiały się na autobusach w sposób zorganizowany i estetyczny. Pojazdy bez względu na przewoźnika miałyby jednakową malaturę i oznakowanie numerami bocznymi.
- poprawa jakości świadczonych usług – czyli zakup nowego taboru (sprawdzonego), częste kontrole Zarządu Komunikacji Miejskiej zarówno punktualności jak również czystości i stanu technicznego taboru. Oraz dostosowanie rozkładu jazdy do faktycznych potrzeb mieszkańców w oparciu o badania potoków pasażerskich trzy a nie jak obecnie raz do roku, w miesiącach takich jak wrzesień-październik, kwiecień, lipiec-sierpień.
- przetargi na poszczególne linie komunikacji publicznej – tak by element konkurencji wymusił na przewoźnikach polepszanie swojej oferty, taboru oraz zachęcił również inne podmioty do świadczenia usług przewozów pasażerskich na terenie Tarnowa.
3. „WIELKI TARNÓW” – POSZERZENIE GRANIC ADMINISTRACYJNYCH
Temat ten jest bardzo delikatny, jednak z punktu widzenia procesów suburbanizacyjnych jakie dzieją się w sposób naturalny - istotny dla dalszego rozwoju miasta. Funkcjonowanie podmiejskiej gminy Tarnów uważam za bezcelowe! Gminy, w skład której wchodzą sołectwa oddzielone terenem miasta, której siedziba mieści się na terenie miasta, wreszcie której mieszkańcy pracują, żyją i korzystają z infrastruktury miejskiej, powinna być częścią większego organizmu, któremu łatwiej będzie się rozwijać. Wzrośnie tym samym ranga naszego miasta, jego obszar oraz liczba ludności.
Argumenty przemawiające za takim rozwiązaniem:
- ograniczenie administracji, kosztów utrzymania budynków, dublowania kompetencji
- większe możliwości pozyskiwania środków zewnętrznych ( w roku 2010 gmina wiejska Tarnów pozyskała ze środków unijnych ok. 1.000.000 zł* wobec budżetu na poziomie ok. 65.000.000zł – źródło: budżet Gminy Tarnów, Wieloletni Plan Inwestycyjny )
- uproszczenie procedur i koordynacja wspólnych inwestycji drogowych
- poszerzenie zasięgu i częstotliwości kursów autobusów komunikacji miejskiej
- poprawa bezpieczeństwa (Straż Gminna w liczbie trzech strażników nie jest w stanie ogarnąć obszaru porównywalnego z Tarnowem)
- decentralizacja kompetencji – sołectwa stanowiłyby nowe osiedla – tym samym otrzymałyby prawo do wskazywania inwestycji drogowych realizowanych na ich terenie! Eliminujemy tym samym zarzuty, że poszerzenie granic miasta Tarnowa odbyłoby się kosztem wcielonej gminy. A wszelkie środki zostałyby „wpompowane” w miasto.
- dostęp „nowych” mieszkańców Tarnowa do systemu planowanej e-karty mieszkańca i określonych preferencji w dostępie do oferty kulturalnej, sportowej czy rekreacyjnej Tarnowa.
Jest chyba jasne, że procesu wyludniania się centrum miasta nie jesteśmy w stanie zatrzymać, zamożniejsi mieszkańcy naszego miasta coraz częściej wyprowadzają się na jego obrzeża, nie dlatego, że źle im w Tarnowie, ale dlatego, że tam mogą wybudować się daleko od miejskiego zgiełku! Projekt „Wielki Tarnów” nie zakłada odebrania im tego spokoju, wręcz przeciwnie! Pragniemy jednak abyśmy wszyscy wzięli na siebie odpowiedzialność za to jak Tarnów będzie wyglądał za dwadzieścia – trzydzieści lat. Patrząc długofalowo – rozwój Tarnowa leży w interesie wszystkich, zatem musimy zadbać o przyszłe pokolenia o ich przyszłość i perspektywy edukacyjne i zawodowe.
Nie pytajmy co Tarnów może zrobić dla nas – zapytajmy co my możemy zrobić dla Tarnowa!
* errata
Niestety winny jestem małe sprostowanie. Ponieważ istotnie środki unijne zapisane w WPI Gminy Tarnów na rok 2010 oscylują w okolicach 1 miliona złotych (dane WPI strona www.gmina.tarnow.pl) - dokładnie jest to nieco ponad 1.300.000 zł. Niemniej jednak bazując li tylko na danych, które powinny być aktualne, ale niestety Biuletyn Informacji Publicznej Gminy Tarnów był aktualizowany ostatnio we wrześniu 2008 roku!!! (stan na dzień 26.10.2010) - jak w zdjęciu poniżej. Nie jestem w stanie określić faktycznych środków unijnych - poczekam zatem na publikacje sprawozdania z wykonania budżetu. Wszak brak jest ujednoliconych tekstów uchwały budżetowej. A istotnie środki te mogą być większe od podanych przeze mnie wcześniej.
Za nieścisłości przepraszam.
 |
