Wróć do listy artykułówKto to jest patriota?
Kto to jest patriota?
W ostatnim czasie bardzo dużo rozmawia się w Polsce o patriotyzmie. O tym czym on tak naprawdę jest, kto jest patriotą, a kto nim nie jest, wreszcie jak dzisiaj należy się zachowywać i jak ubierać by być uznanym za patriotę? Które rocznice należy czcić i jakich bohaterów uznawać? Te pytania nie padły przypadkowo, bowiem to czy jesteśmy patriotami coraz bardziej zależy od tego czy i jak głośno krzyczymy oraz ile mamy patriotycznych koszulek w szafie. Otóż dzieje się w Polsce coś niebezpiecznego – a zarazem strasznego.
Oto bowiem patriotą najczęściej mieni się ten, kto Polskę ma za nic. Kto historię naszego kraju zna z „internetów”, a nie ze szkoły czy książek. Ten, kto dobrem naszego kraju wyciera sobie twarz jak brudną ścierką. Bo jak inaczej nazwać tych naszych nowoczesnych patriotów w koszulkach ze znakiem „Polski Walczącej”, którzy podczas patriotycznych uroczystości śpiewają zamiast pieśni – przyśpiewki rodem ze stadionu. Jak nazwać tych, którzy zakłócają patriotyczne uroczystości wszczynając burdy i akty przemocy, wreszcie jak nazwać tych, którzy w każdą sobotę zaopatrzeni piwem z niemieckiej sieci handlowej udają się na rodzinną konsumpcję nad wodę. Plażują, przeklinają, piją, grillują, zadymiają sąsiada z parawanu obok, często zakłócając porządek i spokój innym? Może widok skrajny, ale z tego miejsca apeluję do wszystkich – ubierając koszulkę z „Orzełkiem” lub jakimkolwiek innym znakiem patriotycznym – bierzecie na siebie zobowiązanie, że całym sobą będziecie Ojczyznę reprezentować – nie zapominajcie o tym, że każdym słowem i każdym czynem pokazujecie jakimi naprawdę jesteście Polakami. Pamiętajcie o tej krwi, którą bohaterowie przelali za wolność naszej Ojczyzny, za każdym razem gdy taką koszulkę ubierzecie. Czy godnie upamiętniacie ich heroiczny czyn?!
Niestety w tej materii ogromny grzech zaniechania ciąży na polskich władzach, na szkole, która historii nowoczesnej w zasadzie w ogóle nie uczyła. Materiał był tak obszerny, że zazwyczaj na II Wojnie Światowej się kończyło. A później czarna dziura. A źródłem dla młodych ludzi stały się: internety. A tam jak wiadomo można napisać wszystko.
Rację ma tutaj Tomasz Lis, krytykując ostatnie osiem lat rządów PO, za to, że w ogóle ten temat pomijano. Napisał: „Zadbaliśmy o portfele, zapominając o duszach”. Z tymi portfelami trochę jednak przesadził, chyba, że miał na myśli swój i Hanny. Niemniej jednak pragnę zauważyć, że wśród błędów poprzedniej ekipy – było też to, że te portfele to rosły tylko wybranym. Wystarczy się przyjrzeć: - ulga na dziecko? Kto skorzystał? Tylko ten kto zarabiał, bo tylko ten płacił podatek, a dzięki uldze mniejszy. Biedny? Nic. - MdM? Kto skorzystał? Tylko ten kto zarabiał, bo tylko ten mógł wziąć kredyt hipoteczny i dzięki temu zapłacił mniejsze odsetki. Biedny? Nic. Zaniedbania poprzednich ośmiu lat są bardzo duże nie tylko w materii patriotycznej.
Ale w tej materii chyba największe, dlatego tym bardziej powinniśmy głośno o tym mówić, próbować definiować nowoczesny patriotyzm, bo wiadomym jest że nie jest on ani PiSowski, ani platformiany, ani kodowski ani narodowy. Polskę mamy jedną i o tym trzeba pamiętać codziennie! W sklepie kupując polskie produkty, na ulicy mówiąc sąsiadowi "dzień dobry", w autobusie, w parku, u znajomych na grillu, w pracy. Mój patriotyzm to patriotyzm dnia codziennego – patriotyzm, który prócz wielkich rocznic, wielkich wydarzeń i świąt narodowych, mam w swoim sercu każdego dnia. Mój patriotyzm to patriotyzm lokalny, to wreszcie patriotyzm gospodarczy. Bez zbędnych skrajności, bo jak wiadomo, każda skrajność jest zła. Ale jak mam do wyboru wodę, którą produkuje polska firma i tę, która mimo polskiej nazwy nie ma nic wspólnego z polskim kapitałem, wybieram tę pierwszą. Pomaga mi w tym „Pola” – bardzo ciekawa aplikacja na smartfony. Dużo bardziej wolę taki patriotyzm, niż ten którego emanacją jest kij do baseballa.
